20240219 rob blog

Mag ik van mezelf zijn wie ik eigenlijk wil zijn?

Dat lijkt nogal een logische vraag op het eerste gezicht. Maar als we dieper kijken is het fascinerend dat het antwoord op de vraag nogal eens ontkennend van aard is. Hoe komt het toch dat we allerlei dingen doen waarvan we niet gaan kwispelen, waar we niet blij van worden? Wat maakt dat we aan allerlei beelden en verwachtingen willen voldoen die eigenlijk helemaal niet van onszelf zijn? 

 

Ik wil in deze blog een voorbeeld delen, waarbij ikzelf middels reflecteren tot het inzicht kwam dat ik niet meer mezelf mocht zijn. Ik werd me bewust van het feit dat ik niet meer kwispelde. Ontkoppeling en zelfreflectie geven je de mogelijkheid om uit het spel te stappen en om naar je eigen gedrag en denkproces te kijken. Het stelt je in staat om een mentaliteit van constante verbetering na te streven.

Zo was ik ooit succesvol directeur van een prachtig bedrijf, had ik een mooi huis en een serieuze auto. Met een prachtvrouw en vier schitterende kids aan mijn zijde leek het leven me in volle glorie toe te lachten. Toch ontbrak er iets, toch voelde ik me vaak leeg van binnen en had ik niet het idee dat ik alles uit het leven haalde. Ik ben gaan reflecteren en bemerkte na verloop van tijd dat ik niet het leven van mezelf aan het leiden was. Holy shit….

Ik was aan het voldoen aan een plaatje dat niet echt van mij was. Ik mocht op de een of andere manier niet van mezelf zijn wie ik eigenlijk wilde zijn. Zo vond ik dat ik als directeur minimaal 50 uur per week moest werken, ik moest naar netwerkbijeenkomsten en moest het hele land doorkruisen om overal tegelijk aanwezig te moeten zijn (je leest het al, vier keer ‘moeten’ in één zin). Ik mocht geen tijd vrijmaken voor sport, ontspanning, hobby’s en voelde me schuldig als ik niet aan mijn werk dacht. Ik moest winnen en mocht vooral geen fouten maken van mezelf. Flats, … daar zijn de kind conclusies….

Mijn grote passie ‘muziek’ en mijn band Casual Silence, waar ik vanaf medio jaren ’90 zanger van was, hoorde niet meer in het plaatje thuis. Vanuit ‘outside-in’ beelden waaraan ik moest voldoen van mezelf, was ik een leven aan het leiden waar ik zichtbaar erg succesvol leek te zijn. Maar ik was niet meer aan het kwispelen, ik was niet echt mezelf. Ik zat vast in een patroon, wat me niet echt gelukkig maakte.

Steeds vaker werd ik geconfronteerd met het gegeven dat ik niet helemaal mezelf mocht zijn van mezelf. En ik ben aan de slag gegaan met mijn vitaliteit. Ik ben gaan kijken hoe ik leef en hoe ik dit kon gaan optimaliseren. Ik ben gaan kijken naar wat ik echt wil en ben dit op gaan schrijven. Uiteindelijk ben ik dit gaan realiseren en ben ik een lichtere vorm van mezelf geworden. Ik mocht van mezelf weer zijn wie ik eigenlijk wil zijn. Ik heb veel losgelaten en ben meer ‘inside-out’ gaan leven. Vanuit mijn wensen en verlangens, vanuit mijn idealen en waarden. En kijk eens wat er gebeurde….

Vaste patronen en veiligheden werden losgelaten. Mijn eigen beperkingen werden geaccepteerd. De wonden uit mijn verleden, vanuit mijn gezin van herkomst, werden verzorgd en ik kon weer volle bak verder. De microfoon werd weer opgepakt en de band Casual Silence werd na 11 jaar opnieuw geformeerd in de oude bezetting. Oude vriendschappen werd nieuw leven ingeblazen. Ik had weer tijd, nee….. ik maakte weer tijd voor die dingen die ik echt belangrijk vond. De dingen waar ik van ga kwispelen.

Mocht jij jezelf ook ‘enigszins kwijt zijn geraakt’ als leider of als persoon, weet dat jij jezelf ook weer terug kunt vinden. Mocht je hierin begeleid willen worden, dan kun je contact met me opnemen. Wat ga je vinden? Een ‘down to earth’ persoon, geboren in Mierlo en getogen in Helmond, die met veel aandacht voor jou luistert naar jouw verhaal. Iemand die probeert te begrijpen ‘hoe jij tikt’. Iemand die integer is en jou middels het voorhouden van een spiegel op rationeel en emotioneel niveau laat kijken naar jezelf. Je dingen laat verklaren, je dingen laat voelen. Je op een no-nonsense manier laat transformeren in een lichtere vorm van jezelf. Lichter, omdat je minder sores meedraagt. En weer lekker kunt gaan creëren, gaan kwispelen!

Antwoorden op de vragen in dit artikel vind je in onze Paradise Shaper methode terug. Mocht je nog dieper en uitgebreider antwoord willen, dan is het boek ‘It’s not about You’ van Paul Smilde interessant voor je om te lezen. Op dit boek is de Paradise Shaper methodiek gebaseerd. Het fundament onder onze methode zijn onze vier pijlers: Reflecteren, Vitaliseren, Ambiëren en Beinvloeden. Paradise Shapers verstaan de kunst om deze pijlers effectief in te zetten. Deze pijlers laten zich vertalen naar: Wie ben ik? Hoe leef ik? Wat wil ik? Hoe realiseer ik dat? Dat zijn fascinerende levensvragen waar het allemaal om draait gedurende de tijd dat we op deze aardbol rondlopen. 

Gerelateerde inspiratie

In 2025 ga ik het anders doen!

De zin en onzin van goede voornemens Hopelijk ben je lekker opgeladen tijdens de kerst- en oud & nieuw periode! Als je echt tot rust bent gekomen tijdens deze donkere dagen begin je vast alweer te borrelen en bruisen: nieuwe ideeën om het dit jaar anders te doen. Ik vind het best wel komisch hoe [...]

Bezielde Zaken #18 Guido Geerts – CEO and founder Delft Imaging Systems

‘Connecting the dots, looking backwards’, het is een van de lijfspreuken van Guido Geerts, CEO en founder van het snelgroeiende high-tech bedrijf Delft Imaging Systems. Sterk opererend vanuit zijn onderbuikgevoel geeft Guido zijn missie vorm om onrecht de wereld uit te helpen. Al in 2008, ver voor de hype, introduceerde hij kunstmatige intelligentie in de medische [...]

Bezielde Zaken #17 Edo Righini – General Director Muziekgebouw Frits Philips

Natuurlijk is het geen toeval dat Edo Righini op een eervolle 7de plek staat in de Frits Top 50. In onze podcast Bezielde Zaken leren wij de man kennen die als directeur het Muziekgebouw Frits Philips transfomeert naar een inclusieve concertzaal met een grote culturele verscheidenheid. Zijn bezielde leiderschap is geïnspireerd op de treden van Stairway to [...]